Doel van de campagne is het doorbreken van de onbekendheid van de dodelijke zenuw/spierziekte ALS. Een ziekte waaraan jaarlijks 500 mensen overlijden, meestal op veel te jonge leeftijd. Het is de onbekendheid van deze ziekte die het werven van fondsen en het mobiliseren van wetenschap en industrie voor onderzoek in de weg staat.

Alle Nederlanders, 18 jaar en ouder.

Patiënten bij wie ALS is geconstateerd vertellen wat de ziekte inhoudt en doen een oproep om mee te vechten d.m.v. een donatie. Niet voor henzelf, want ze zijn op het moment van uitzending inmiddels overleden. Na het stellen van de diagnose ALS is de gemiddelde levensduur drie jaar. In die periode is de campagne voorbereid. Met 9 deelnemende patiënten en hun naasten is afgesproken dat de uitingen na hun overlijden worden ingezet. Omdat het besef, dat degene die je toespreekt of aankijkt niet meer leeft, al aangrijpend genoeg is, is verder gekozen voor een sobere aanpak zonder opsmuk en is de informatie over ALS feitelijk gehouden.

De campagne is volledig ingezet in gratis ter beschikking gestelde media. Op tv, radio, video online en in de bioscoop. In print, abri's en (mega) billboards, met banners en een campagnewebsite. Thematiek en beeld worden in alle middelen doorgetrokken. Belangrijk aspect is de PR eromheen. Een aantal deelnemende patiënten en hun familie fungeren als ambassadeur, om uit te leggen waarom zij aan de campagne meedoen. Zo trad Philippe de Lange op als woordvoerder op een campagnegala en bij bedrijven en verenigingen. Zijn persoonlijke brief die als mailing is meegezonden met de campagnespecial van het eigen magazine bereikte een grote groep stake-holders en patiënten. Er werd gestart met een buzz-campagne via social media en vervolgens met een hoofditem in DWDD en uitgebreide items in het RTL-nieuws en Altijd wat. Verder was er volop media-aandacht in de Volkskrant, Telegraaf, AD, Metro, Het Parool en in vele regionale bladen, tijdschriften, websites en blogs.