Om aan de doelstelling van de film te voldoen, is er gekozen voor een humoristische en fictionele mini-documentaire, een 'mockumentary', van de laatste dag van Hans Wijers als CEO.
In het verhaal probeert Hans inspiratie op te doen voor de afscheidsspeech die hij later die avond gaat geven. Bij aankomst op kantoor merkt hij echter dat de
medewerkers van Akzonobel wel heel snel gewend zijn geraakt aan de nieuwe CEO (zijn access pasje werkt niet meer, zijn secretaresse zet al geen koffie meer voor
hem, en in de cafetaria krijgt hij niet meer zijn favoriete salade). In een ingepakte doos op zijn kantoor vindt hij een oude to-do lijst van zijn eerste dag als CEO waar nog een item onaangevinkt staat: zich persoonlijk voorstellen aan alle medewerkers. En dat besluit hij op zijn laatste dag dan alsnog te doen.
Door de verschillende komische scenarios en de interviews met de medewerkers komen we steeds meer over Hans Wijers te weten. De flinke dosis zelfspot eindigt tot slot in de korte, welgemeende en allesomvattende afscheidszin: I'm going to miss you." Omdat zijn chauffeur er zonder hem met dienstauto vandoor gaat, pakt hij zijn fiets en verdwijnt langzaam in de verte.
